Barbar Türk, Kıro Kürt

Türk vatandaşı olan iki Yahudi salağı aralarında bir iddiaya girerler: Arkadaş olan bir Türk ile bir Kürt’ü hangimiz daha çabuk ‘kapıştırırız’?...  Hemen işe koyulurlar. Birinci salak doğru fakültenin kantinine gider, ‘aha işte’, Türk asıllı Hasan ile Kürt asıllı Hüseyin oturmuşlar çay içiyorlar. Selam verir oturur masalarına. İki kelam eder üçüncüye dalar asıl mevzuya; “Hüseyin kankam, şu Türkler var ya faşisttir, barbardır. Avrupayı istila ettiler, Ermenileri katlettiler, şimdi de ‘biz Kürtleri’ katledecekler”. Bu salağın ne ‘fışkı’ olduğunu iyi bilen Hüseyin, hiçbir kelam etmeksizin kalkar ayağa, sol eli ile bunun yakasını toplar, sağ eli ile de gözünün üstüne adam akıllı bir yumruk indirir. Sonra da şöyle der ‘hadi len dürzü.’

İkinci salak ise varır bakkal Ali’nin dükkanına. “Aahaa! İşte  Kürt asıllı manav Veli de ordadır, oturmuşlar çay içiyorlar. Selam verir oturur, iki alış bir verişten sonra başlar serzenişe. “Ah be Ali amcacığım şu Kürtler var ya kalleş bunlar, hain, kıro. Ne isterler ‘biz Türklerden bilmem ki?”. Bu salağın ne fışkı olduğunu iyi bilen bakkal Ali usulca doğrulur, sol eli ile yaka toplar sağ eli ile indirir yumruğunu  gözünün üstüne; sonra da şöyle der Hadi len dürzü.”

İki salak eve dönünce bir de bakarlar ki ikisinin de birer gözü mosmor.Biri ötekinin gözüne bakıp bakıp güler: Nıhahaha.Öteki de diğerinin gözüne bakıp bakıp güler: Nıhahaha.

Nihayetinde birincisi ağlamaklı bir sesle ‘ yahu barbar Türk dedim Kürt gözümü şişirdi.’ İkincisi de ‘Ben de kıro Kürt dedim Türk gözümü şişirdi’. Sonra şöyle bir karar alırlar ‘Biz iyisi mi birbirini tanımayan Türk ile Kürt’ü birbirine düşürelim’ İşte o anda kulaklarında bir ses yankılanır ‘Hadi len dürzüler’.

        TÜRK’ÜN TÜRK’TEN BAŞKA DOSTU-DÜŞMANI

Kim söylemiş, nerede söylemiş, ne zaman ve ne için söylemiş bilmem ama şu ‘Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur.’ sözü acayip musibet bir söz. Nice kanlar akmış bu zırva söz yüzünden, mesela; Osmanoğulları ile Karamanoğulları sırf bu yüzden ‘kapışmışlar’ birbirleriyle. Osmanoğulları şöyle haykırmış; Heyyyyyyyt, Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur, gerçek Türkler biziz, savulun bıre sahte Türkler! Sonra da yürümüşler Karamanoğulları’nın üzerine; Allahallahallahallahallahallah. Hücuuum. Karamanoğulları da çekmiş resti. Gerçek Türkler biziz, yoktur Türk’ün Türk’ten başka dostu. Sahte Türklere ölüm. Savulun bıre sahte Türkler, hücuuum, Allahallahallahallah. Yani bi de işin enteresan tarafı şu ki Türk tarihi bu tür vakalarla dolu. Yüce Mevlâ’ya sonsuz şükürler olsun. Osmanoğulları Anadolu’da Türk birliğini sağlamışlar da artık biz Türkler ‘Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur’ diye birbirimizi katletmekten kurtulmuşuz. Yoksa şu an hâla nara atıyor olabilirdik: Heyyyyyyyt savunun ulan, sahte Türklere ölüm, Allahallahallahallahallah.